Prolog

  - Dziękuję za przybycie- powiedział mężczyzna stojący tyłem do nowo przybyłych, z zaciekawieniem wpatrując się w okno. Odziany był w drogi garnitur a jego krucze włosy przecinały srebrne wstęgi. Wygląd wskazywał, że mężczyzna ma nie więcej niż czterdzieści pięć lat, lecz to tylko pozory.
 - Co znowu staruszku?- Ares niedbale usiadł na wygodnym fotelu zarzucający nogi, na owalny stół stojący w centralnym miejscu pomieszczenia.

 - Ptaszki ćwierkają, że Tytani mają zamiar opuścić Tartar - odrzekł najstarszy mężczyzna w pomieszczeniu.-Oni szykują się do wojny z nami!

 - A czyżby tymi ptaszkami była niejaka Ossa?- spytała Hera, unosząc brew.

 - To nie istotne, kto jest źródłem- odparł zmieszany Zeus.

 - Za przeproszeniem, ale nie zgodzę się z Tobą- rozległ się słodki głosik. Uwaga zebranych skupiła się na Afrodycie. Kobieta wyglądała przepiękna. Ubrana była w dopasowaną, czerwoną sukienkę podkreślającą smukłą sylwetkę. Długie, blond loki jak zwykle miała rozpuszczone, a jej duże, intensywnie niebieskie oczy mieniły się wesoło.- Każdy dobrze wie, że Ossa jest straszną plotkarą. A na domiar złego, trzy-czwarte tego co od niej usłyszycie to kłamstwa wyssane z palca- mówiąc to uniosła prawą dłoń, demonstrując idealnie zadbane paznokcie.- I to z tego małego!

 - Kochanie, co ona znowu naopowiadała?-spytała troskliwie Demeter.

 - Rozpuściła plotkę, że jestem tak piękna tylko i wyłącznie dzięki operacjom plastycznym- odpowiedziała oburzona bogini piękna.

Po słowach Afrodyty w pomieszczeniu zapanowało chaos. Ares spadł z fotela , Apollo dotychczas cicho grający na cytrze, zbyt mocno szarpnął ręką, co spowodowało że kilka strun pękło wydając nieprzyjemny dźwięk, Hera i Demeter pocieszająco objęły poszkodowaną, a reszta bogów głośno komentowała. Niewzruszeni pozostali jedynie Posejdon i Zeus, który przyglądał się zamieszaniu z rosnącym gniewem.

 - Cisza!- krzyknął a zawtórował mu piorun przecinający nocne niebo.

Na te słowa wszyscy umilkli i spojrzeli na starego boga.

-Czy nie możecie być przez chwilę poważni?!- Zeusa łatwo było wyprowadzić z równowagi, ale dziś, zważając na powód zebrania, złościł się dwa razy szybciej.- To nie są żarty! Tam w Tartarze tysiące tytanów teraz szykuje się do kolejnej wojny.

 - Skoro pokonaliśmy ich za pierwszym razem, to teraz też nie powinno być problemu – zauważyła Artemida.

 - Ale oni przez tysiące lat rośli w siłę- wtrąciła Atena.

 - Zeusie, bracie, przecież za pierwszym razem była nas zaledwie garstka w porównaniu do tego ile bogów dziś chodzi po świecie – rozbrzmiał basowy głos Posejdona.- A do tego mamy herosów, których ciągle przybywa, mimo surowego zakazu.

 - Herosi...-wyszeptał Zeus spoglądając na swoje dłonie.- To jest to!

 - Że niby co?- spytał wiecznie nieprzytomny Hermes.

 - Potrzebuję ochotników, którzy poprowadzą szkołę dla herosów- powiedział Zeus mocno akcentując następne słowa.- Akademie półkrwi!

 - Taa już widzę las rąk- mruknął pod nosem Ares.

 - O! Mamy już pierwszego ochotnika- powiedział z satysfakcją Zeus, na co Aresowi zrzedła mina.- Posejdonie, będziesz nadzorował akademię, a towarzyszyć wam będzie Nike.

 - Ale skoro Posejdon tym się zajmie, to może nie będę plątał mu się pod nogami – dodał chytrze Ares.

 - O nie nie, mój drogi- zaśmiał się Posejdon.- Bardzo mi się przydasz.

 - A Hera mówiła " nie wychylaj się dzieciaku, ojciec potrafi byś złośliwy".Ale nie! Ja zawsze muszę po swojemu- bóg wojny ruszył do wyjścia mrucząc pod nosem.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Tak więc, a oto jest i prolog. Mam nadzieję, że nie wyszedł mi aż tak beznadziejnie jak mi się wydaje i że wam się spodoba. Tak więc miłego czytania i branoc ;*

~Kolorovva